Op 25 november 1975 werd Suriname een zelfstandige staat en kwam er een einde aan de Nederlandse militaire aanwezigheid in de voormalige kolonie. De strijdkrachten van de Landmacht stonden ook wel beter bekend als de Troepenmacht in Suriname, of wel afgekort TRIS. In de maanden voorafgaande aan de onafhankelijkheidsdatum moest er hard gewerkt worden aan de verzelfstandiging en oprichting van een eigen Surinaamse krijgsmacht. Iets wat op het eerste oog als vrij gemakkelijk werd gezien, maar uiteindelijk uitdraaide op een moeizaam proces. Zoals eerder in Nederlands-Indië verliep het dekolonisatie proces ook in Suriname voor Nederland niet zonder problemen.
In een artikel in de Militaire Spectator uit 2015 licht mevr. Dr. E. Klinkers een en ander nader toe: Van Troepenmacht in Suriname naar Surinaamse krijgsmacht.
De Surinaamse vlag wordt gehesen.
De toekomstige commandant van de Surinaamse strijdkrachten Yngwe Elstak (1975-1980, links in beeld) ontvangt een onderscheiding. Zijn rigide commando stijl zou leiden tot veel ontevredenheid binnen de jonge krijgsmacht, en de staatsgreep van 1980 mede veroorzaken.
Nederlandse militairen vuren saluutschoten langs de Surinamerivier bij de geboorte van Willem-Alexander.