Het toenemende gebruik van artillerie om vestingen te belegeren, zorgde er eind 16e eeuw voor dat militaire ingenieurs steeds paraat moesten zijn om de laatste ontwikkelingen en dreigingen te weerstaan. In 2017 schreef dhr. Vos een studie Leermomenten in oorlogstijd over dit onderwerp.

De vesting Breda anno 1590 (zie website Siegmund)

In diens samenvatting schrijft Vos: "In West-Europa leidde de introductie van kruitvuurwapens in de vijftiende eeuw tot een aantal grote veranderingen in de oorlogvoering. Deze veranderingen hadden nog steeds een uitwerking tijdens de Nederlandse Opstand. Dit leidde tot de nodige problemen voor de Nederlandse garnizoenssteden: niet alleen moesten de vestingwerken uitgebreid en gemoderniseerd worden, maar ook de garnizoenen werden steeds groter. Naast hogere kosten bracht dit ook veel praktische problemen met zich mee rondom de huisvesting en bevoorrading van garnizoenssoldaten, de medische zorg en de ordehandhaving. De Republiek en de Habsburgse overheden in de Zuidelijke Nederlanden zochten dan ook naar allerlei oplossingen voor deze nieuwe problemen."

"In mijn scriptie neem ik Breda in de periode 1581-1637 als casus voor deze ontwikkelingen. Breda was een middelgrote stad met een aanzienlijk garnizoen die vaak in de frontlinie lag. Daardoor zijn deze problemen en de eventuele oplossingen goed zichtbaar. Hierbij neem ik ook de verhoudingen tussen de verschillende bestuurslagen in beschouwing: het stadsbestuur, de militaire gouverneur en de landelijke overheid speelden ieder een eigen rol, met heel uiteenlopende belangen en mogelijkheden. Zo krijgen we meteen een mooi inkijkje in het besluitvormingsproces van de vroegmoderne staten."

In 2017 publiceerde J. Vos zijn masterscriptie (Universiteit van Leiden), getiteld Leermomenten in oorlogstijd. De verdediging van Breda (1581-1637) als casus van de militaire hervormingen in de vroegmoderne periode.